Eliksiry

Lekcja 1
Temat:Wprowadzenie i Historia Alchemii cz.1.

Data i godzina lekcji:
23 lipca 2020 18:30

Pierwsza zmianka w mitologii pochodzi z okresu mitologii Chińskiej dokładniej z wiary taoistycznej. Gdzie cesarz Huang Di był patronem alchemii. Przypisano mu stworzenie dzieła jak Huangdi Neijing, zwane inaczej Kanonami Żółtego Cesarza, w skłąd których wchodził "Suwen" - księga prostych pytań i "Lingshu" - Oś żywotności.W tej drugiej poza opisem fizjologii oraz anatomii - opisywane jest również leczenie chorób prostymi wywarami roślinnymi, oraz te wywary, które miały wzmacniać organizm.    
 Powodowane jest to prostą chęcią przeżycia i zróżnicowania co może być przydatne, co leczące, co jadalne a co trujące.Większość społeczności metodą prób i błędów musiała testować na sobie jak działają poszczególne składniki, przez co wiedzieli co im szkodzi a co pomoga.Przez długi okres czasu - wiedza ta była jedynie przekazywana z ust do ust- w ten sposób (najczęściej szamani) przekazywali swym uczniom te tajniki - to samo widoczne jest w ludach pierwotnych naszych czasów.
Pierwszy składniki i działanie spisał Dżedkare - faraon egipski. Rządził w latach 2405 - 2367. Jako młody chłopak przejął tron po tym jak zginął jego ojciec.Ze względu na to, iż był niedorostkiem - regent panował królestwem, a on lubił bawić się w alchemika.Jego pasja była tak wielka, że nawet gdy dorósł - nadal to czynił i ignorował potrzeby ludu, zrzucając swe obowiązki na regentów. Spisał rośliny, które były używane w jego rejonie oraz ich właściwości. Później było to również wykorzystywane przez jego następców - Mentuhotepa I, Intefa II, Amnemhata I.  
A cały mit kamienia filozoficznego - również powstał w Egipcie.Przypisuje się go kapłanom boga Thota, który odpowiadał za przemiany i przechodzenie ze świata do świata.Niniejszy cytat: ”Tego, czego oczekujesz, nie osiągniesz, jeżeli ciałom nie odbierzesz ich stanu cielesnego i jeżeli substancji bezcielesnych nie zdołasz przekształcić w ciała” Stał się natchnieniem przez kolejne wieki dla młodych alchemików.Niestety, niektórych doprowadziło to do śmierci w cierpieniu, gdyż w tym okresie najpopularniejszym środkiem alchemicznym była rtęć,
Ptolemeusz II Faladelfos - założycieliel Biblioteki Aleksandryjskiej
Mariia Prorokini - dzięki niej mamy destylatory alchemiczne (tribikosy). Które pozwalały ograniczać trujące efekty poszczególnych składników i obniżać zanieczyszczenia tychże.
Eliksiry gotowano wtedy w glinianych miseczkach(u Egipcjan), kamienne naczynia. Czasem gotowano je nawet w zwykłych dołach ziemnych. A w grecji w glinianych amforach.

Lekcja 2

Temat:Historia Alchemii-średniowiecze.

Data i godzina lekcji:
06 sierpnia 2020 18:30

Początki średniowiecza   można dostrzec w latach 283-343 naszej ery w Azji. 

Ge Hong-Azjatycki alchemik. Pochodził z chin. Głownym dziełem było dwutomowe Baopuzi. W jednej księdzie opisywał tehcniki i praktyki prowadzące do nieśmiertelności - zioła, eliksiry, talizmany, itd A druga to księga autobiograficzna i filozoficzna. Jego napary były skuteczne lecz nie jako eliksir nieśmiertelności. Jego eliksir nieśmiertelności od daty jego żywota i aktywności alchemicznej skutecznie otruł kilku-kilkunastu cesarzy Chińskich.  Próbował oczywiście dobrze sprzedać swoje napary - napisał Shenxian zhuan, w którym dokładnie opisywał żywot nieśmiertelnych. Przypisywano mu również różne magiczne właściwości (specyfikowi), jakoby kto go spożyje może chodzić po wodzie, ogniu a duchy się go boją i będą mu posłuszne.Opisywał też procesy przemiany rtęci i cynobru w złoto - ponownie, kilka trumien wisi przez to na duszy Ge Honga.

Słowo alchemia pochodzi z jezyka arabskiego.

Dżabira Ibn Hajjana - znany był jako Geber Sławę przyniosła mu teoria co do tworzenia złota z siarki i rtęci. Teoria była głupia i nie działała . Napisał sposoby  uzyskiwania kwasu cytrynowego i octowego. pomogło to rozwoju medycyny i nauki. np. przy odkażaniu organizmów i narzędzi.

Rhazes(Abu Bakr Muhammed ibn Zakarijja ar-Razim) Przypisuje mu się przepis na kamien filozoficzny.Niestety był kiepski i nieskuteczny.  Bo przepis dotarł do Króla Hiszpanii i go lekko otruł - kara spotkała zatem Rhazesa. wychłostano go i wyłupiono mu oko. Napisał traktat Liber ad Almansorem - Księgę o naukach lekarskich, oraz Liber Continens - pierwszy podręcznik magii dla arabskich magów a takze przypisuje mu się wykorzystanie gipsu celem unieruchomienia złamań.

Awicennie (Abu Ali Husain ebn Abdallah Ebn-e Sina) Pochodził z terenów Persji, był podróznikiem dotarł do okręgu dzisiejszej Hiszpanii. Stworzył kanon medycyny. Opisywał z nim ćwiczenia, składniki, eliksiry i napary, przybliżone położenie organów wewnętrznych i ich opis, funkcjonowanie organów. Podzielone na 5 ksiąg. To przez dzieła Awicenny w Europie później zaczęto skuteczniej leczyć, gdyż jego księga znacznie wsparła wiedzę medyczną europy.

Johann Rudolf Glauber twórcy podręcznika alchemii w Europie - głównie specjalizował się w roztworach solnych.Jego głównym odkryciem był uwodniony siarczan sodu - świetnie działał na choroby układu pokarmowego - przez co nazwał ten roztwór Sal Mirabilis - sól cudowna.

Johann Baprtista van Helmont pochodził z Flamandii Dzięki niemu mamy termin "gazu" i to on wskazał, iż podstawowe składnik większości eliksirów (wodę) można zamienić substancjami na bazie alkoholu.

Woda często była skażona - wystarczyło że jakieś zwierze padło w strumieniu i od razu parę pobliskich wiosek mogło zacząć epidemię.Wprowadzenie alkoholu nie tylko sprawiło, że eliksiry były mniej śmiercionośne przez ilość bakterii. ale również były bezpieczniejsze w normalnym użyciu, gdyż często nawet źle wykonane przynajmniej odkażały ciało i skłaniały organizm do wydalania zarazek i bakterii z alkoholem do nerek.